My photo
Chiang Mai, Thailand
Sinds 2003 wonen en werken mijn vrouw Marielle en ik, samen met onze twee kinderen Simcha en Ava, in het noorden van Thailand.

Monday, October 18, 2010

luchtig maar met diepgang

Even wat anders, wat luchtigers zo u wilt. Het heeft ook niks met zending te maken.

Simcha vroeg tijdens het eten of 'Iron Man' een leuke film was.
"Ja, zeker wel" antwoordde ik.
"Is het ook geschikt voor kinderen" was Simcha's volgende vraag.
"Nee" zei ik, "niet echt".
Simcha: "waarom niet pa?"
"Nou gewoon, er wordt teveel in geschoten en gevochten enzo"

Simcha dacht hier even over na, keek me vervolgens aan met een niet begrijpende blik in zijn ogen en vroeg: "En volwassenen vinden dat leuk?"

Je zou natuurlijk kunnen reageren met te zeggen dat zo'n kind het allemaal nog niet zo goed begrijpt; de dingen die volwassenen leuk vinden. Maar misschien zijn we (ben ik) wel zo ver afgedwaald van wat 'normaal' is dat ik het ben die het niet meer zo goed begrijp.

Sunday, October 17, 2010

ik kan er niks aan doen

Sorry hoor, maar ik wil toch weer schrijven over hoe geweldig goed onze Vader is. Ik schreef al eerder hoe een collega ons geld had gegeven om onze verjaardagen te vieren. Nou, het werd nog beter.
Vrienden van ons gaven ons niet alleen een gift maar brachten ook een taart en namen ons gezin mee uit eten. Marielle heeft nog nooit zoveel lieve verjaardagswensen gehad via facebook, hyves en email. Marielle vertelde me gisteren dat het een van haar betere verjaardagen is geweest. 's Ochtends was ze naar onze kerk geweest waar we momenteel een gast spreker uit New York op bezoek hebben. Marielle voelde zich erg gesterkt en gezegend door zijn onderwijs. Als deel van zijn bediening had hij een groot aantal, door hem geschreven boeken bij zich. Van het geld dat we hadden gehad waren we nu in staat om ons een aantal boeken 'cadeau' te doen.
De uitdaging van 'specifieke' giften is dat je ze niet voor iets anders kunt gebruiken. Dus terwijl we ons verjaardagsgeld stonden uit te geven aan boeken, wisten we nog niet hoe we de komende week door moesten komen.
Vanochtend na de kerkdienst komt een vriend van ons langslopen. Hij stopt 'iets' in het borstzakje van m'n shirt en zegt: "be blessed".
Voordat ik de kans had om dank je wel te zeggen was hij al doorgelopen. Je raadt het al; genoeg geld voor de komende week. Je mag rustig weten dat er dagen zijn dat ik echt geen zin heb in uitdagingen, en zeker niet in financiële uitdagingen. Het leven op het zendingsveld is al uitdagend genoeg. Aan de andere kant hebben we in de afgelopen tijd zo heel duidelijk mogen ervaren dat God ons ziet en dat Hij om ons geeft. Hij laat zijn liefde zien door mensen hier op het zendingsveld en door familie en vrienden in Nederland. Deze ervaringen zijn onbetaalbaar.

Friday, October 15, 2010

Uit de nieuwsbrief van de directeur van Grace Int'l school



GRACE INTERNATIONAL SCHOOL STUDENTS 
MAKING A DIFFERENCE FOR CHILDREN FROM BURMA


"Sports camps, art workshops, Christmas parties, Children's Day celebrations and trips to the zoo.  These are just some of the many fun ways that students from Grace International School in Chiang Mai, Northern Thailand have been bringing love in action to children from Burma over the past three years.

One special way that Grace students connect is through the Grace Sports Department's Sports Leadership program.  This program includes students organizing and leading sports camps for underprivileged schools.  For the past three years students have visited a migrant school at Phoppra near Mae Sot, that Partners (one of the seventy plus mission organizations that use Grace International School as a place to educate the children of their missionaries) helps fund.  Each year they have run sports camps and fun activities like face painting, parachute games, water balloon catapulting, glow stick games, t-shirt painting and movies on a big screen.  One year, 8,000 glow sticks were donated for use at one of the camps by an underground church in China by parents of students boarding at Grace!

Matt Coe - the teacher of the 17 Grace Sports Leaders said: "With no street lights, the giant game of capture-the-flag one night using 500 glow sticks was especially brilliant and the screeches of delight from the children made it all the more special. On Sunday the Sports Leaders and the Karen children shared testimonies and worship in their church - a very moving time for all."

Dylan Coe (12 years old) wrote: "When we give the kids a coloring page and some colors they treasure them like I would treasure an X-box or a computer. I have learned that there are people in the world who are not as fortunate as me and so we need to love them and help them."

Pastor Peacefully (the pastor at the migrant school) shared with Matt Coe that he was particularly grateful for the way Matt and the Sports Leaders have mentored his senior students in leadership training over the course of their visits. He constantly marveled at the many and varied ways the foreign students found to have enormous amounts of fun with his students.

Last year the Sports Leaders also ran a very successful sports camp in a Thai village close to the Thai-Burma border. This village is close to a Shan displaced persons camp where some of Partners' Shan work is based. The students were invited back several months later to run the Children's Day celebrations for more than 300 children. The program they ran was so well received by the village and surrounding community that Partners now has greater access to the displaced Shan and are able to deliver more relief supplies, training equipment and trainers into the area than ever before.  (Grace students and their ministry in the region made this greater access possible.)


At Grace International School graduation each year, it is common to hear the senior students speak of how ministering each year in a migrant village or Partners Children's Home is a highlight of their high school years.  This year, one of the graduating students gave this advice: "Don't waste time hanging out at the mall or doing random stuff in your spare time. Instead, make the most of the great opportunities there are, to do things for others. They will be the great memories you will remember long after you have left school.""


 


Tuesday, October 12, 2010

Goed

In vervolg op mijn vorige blog: aan het eind van de ochtend stond de buurvrouw op de stoep met een schaal vol eten. Ze gaan morgen op vakantie en wisten niet wat ze met het eten aan moesten. Nou, wij wel hoor.
Een paar uur later staat er weer iemand voor de deur: een collega van Wec. Ze had een kaart met daarin 3.000 Baht (75 euro). Voor onze verjaardagen (16 en 30 oktober). Ze had gehoord dat we het momenteel niet zo breed hebben en wilde ons op deze manier zegenen. Mooi he! Het grappige vind ik dan weer dat deze vrouw en ik in het recente verleden een paar stevige meningsverschillen hebben gehad. En dat dan juist deze vrouw dit doet.
God is goed. Hij ziet ons en zorgt voor ons. En Hij heeft een goed gevoel voor humor.

Monday, October 11, 2010

koelkast

"Aan het einde van je salaris een stukje maand overhouden" is een uitspraak voor de meeste wel bekend.
Zo'n maand is een uitdagende realiteit waarbij je hoopt dat het maar snel voorbij gaat.
De laatste tijd hebben we regelmatig stukjes maand over. Alhoewel stressvol zien we toch ook hoe dit ons dichter bij God brengt.
Het is relatief makkelijk om te zeggen dat je gelooft dat God voorziet als het om een ander gaat of wanneer je koelkast en voorraadkast gevuld zijn.
Maar als dat niet het geval is, komt het erop aan: 'geloof ik het echt?'
Ik niet altijd, moet ik eerlijk zeggen. Ik hoop wel dat God voorziet, maar als ik het niet 1-2-3 zie, wordt het toch moeilijker.

Afgelopen weekend liet God zien hoe goed Hij is en dat Hij te vertrouwen is.
We hebben nog een halve maand over en de poen is nagenoeg op. We wisten eigenlijk niet zo goed wat te doen.
God gelukkig wel. Voor zaterdag avond werden we uitgenodigd bij vrienden die in overvloed hadden gekookt. Zoveel dat we overhielden en mee naar huis mochten nemen.
Op zondag werden we uitgenodigd voor een verjaardag bbq bij de buren. Hetzelfde verhaal; meer eten dan dat we op konden.
Mooi he. Thuis een lege koelkast maar toch meer te eten hebben dan je op kan.

Vanochtend las ik psalm 33 en ik wil het laatste stuk met jullie delen:

"We wait in hope for the Lord;
He is our help and our shield.
In Him our hearts rejoice,
for we trust in his holy name.
May your unfailing love rest upon us, O Lord,
as we put our hope in you"

We hebben een goede God!

Sunday, October 10, 2010

catwalk

Thaise mensen houden wel van een feestje. Harde muziek (met een voorkeur voor karaoke) en goedkoop bier met ijsklontjes. Het biedt de mogelijkheid om te ontsnappen aan de werkelijkheid. Deze voorliefde voor een feestje zie je terug in alle lagen van de maatschappij. Zo ook op Ava's school. Er is altijd wel iets te vieren en anders verzinnen ze gewoon wat. Afgelopen vrijdag vierden ze het einde van bepaald programma en voor deze gelegenheid hadden ze modeshow georganiseerd. De kinderen hadden speciale kostuums gemaakt, maar showde ook hun pyjama's en zwemkleding. Ik ben normaliter niet zo gecharmeerd van zulk soort Thaise feestjes, maar ditmaal heb ik mij bijzonder goed vermaakt. Het was zo ontzettend vermakelijk en het was een waar genot om Ava over de catwalk te zien lopen. Alsof ze het al jaren deed; een handje in haar zij, zelfverzekerde uitstraling en wiegende heupen.