op het tempelplein

In deze koelere tijd van het jaar, neem ik soms - maar nog steeds te weinig - de tijd om naar buiten te gaan. Ik ben wel veel buiten maar dan altijd om van A naar B te gaan. Meestal is het te heet of te nat om buiten te zijn om het buiten zijn. Ik was met m'n brommertje naar Doi (thais voor berg) Kham gereden dat slechts op 10 minuten afstand van ons huis is. Via een slingertrap door het bos (eigenlijk is het een jungle, maar dat klinkt zo overdreven. Al waag ik me zeker niet van het pad af omdat je dan toch niet weet op wat voor eng beest je mogelijk stapt) helemaal naar boven. Een pijnlijke gewaarwording dat mijn conditie niet geweldig is. Boven op de berg is een boeddhistische tempel. De Thai zijn erg beschermend als het gaat om Thais land en zeker bergtoppen zijn 'heilig'. Je ziet veel tempels en andere boeddhistische monumenten op bergtoppen. Ik ben niet iemand die er van houd om tempels te bezoeken, maar deze tempel heeft een heel mooi uitzicht. Naast alle religieuze toeters en bellen zijn sommige tempels ook sociale en toeristische trekpleisters. Zittend op een bankje op het tempel plein keek ik zo eens om me heen en zag het volgende:
- Vijf jonge meiden in school uniform die slechts interesse leken te hebben in het maken foto's van henzelf
- Een al wat ouder stel die op het bankje naast mij hun ontbijt aan het nuttigen waren (rijst, wat soepjes en gefrituurde kip)
- Twee mannen in wielrenners outfit die snel het tempel plein opkwamen, een foto maakte en weer vertrokken
- Een vrouw die haar 'winkeltje' met Thaise souvenirs aan het openen was
- Een paar in oranje gehulde monniken die met een stoïcijnse blik op hun gezicht over het plein schuifelden
- Grote luidsprekers die aan de reling zijn vastgemaakt (van de tempel afgekeerd) waarmee gebeden en gezangen over de omgeving worden verspreid
- Gouden en bronzen beelden afgewisseld met pepsi parasollen en kerstrozen
- Een schoongeveegd plein waar je van kunt eten, maar kijk niet over de muurtjes want dan lijkt het wel een lokale stort

Niks bijzonders maar ik vond het leuk om dit zo allemaal waar te nemen. Het is allemaal zo anders. Als buitenlander paste ik niet echt in plaatje en ik wordt dan ook genegeerd.
Terwijl ik daar zat heb ik gelijk maar het gebied geclaimd voor koning Jezus en Hem aanbeden.
Het tromgeroffel en de gezangen van de monniken op de achtergrond ging gewoon door, maar in de hemelse gewesten was het zeker even onrustig.

het beste moet nog komen

Onderstaand verslag van een aspect van de viering van de verjaardag van de Thaise koning komt uit de nieuwsbrief van de directeur van Grace. Ik vond het bemoedigend en zeker waard om te delen. 

The people of Thailand celebrated the  king's birthday.  Something quite remarkable and unique  happened this year.  A participant attending the birthday celebrations in Bangkok made the following report about a prayer and praise gathering:  "....When I arrived at the lawn of the Grand Palace grounds, I could hardly believe my eyes or ears!  ...there were tens of thousands of people everywhere - enjoying the beautiful lights and decorations!"  Grand Palace lawn on the day of the king's birthday. "And the prayer and praise gathering was not just on the stage the equivalent of 3 blocks away. There were speakers set up all over the whole area broadcasting the praise and worship and prayers!!!! EVERYONE was hearing the Gospel!!  This went on for almost 2 hours before being turned over to secular artists for a concert.  I found out that the Thai National Church has requested permission to hold a prayer gathering there many times in the past and it has always been denied, but this time they were invited, and the crowd was more than 100 times greater than if they had organized it and promoted it themselves!  Praise God for His perfect timing, favor and blessing!  We stood on the very ground, where for 100's of years, sacrifices of all kinds have been made to idols, demonic entities - spirits of the city, and proclaimed that Jesus is LORD MOST HIGH, blessing the city, taking back the ground! Even now, I cry to think that God has allowed me to see with my eyes, things that I prayed into more than 20 years ago - never in my wildest dreams did I think I would see such a day.  Thank you for your prayers for the city of Bangkok and the nation of Thailand.  Pray that the name of Jehovah God - maker of heaven and earth, will be exalted in the nations - that the floodwaters will recede as a sign of His greatness and glory and that all will know that He is the One True God.  There was a shaking and a shifting in the heavenly realms last night - and you were a part of what God did here.  Thank you for standing w/ us, and w/ the nation of Thailand in prayer-   Don't stop now - the best is surely yet to come!"

lege planken

Ik hoorde gisteren dat er ten noorden van Bangkok een hoeveelheid water is dat te vergelijken is met 450.000 olympische zwembaden vol. Dat moet allemaal naar de zee en het enige wat in de weg staat is Bangkok met haar 16 miljoen inwoners. Wat wij er hier in Chiang Mai van merken behalve dat het water het gesprek van de dag is, zijn de steeds leger wordende winkels. Veel van de producten worden aangevoerd vanuit Bangkok en dat stagneert nu. Gisteren en vandaag ben ik naar verschillende grotere supermarkten geweest en het is erg apart om te zien dat hele winkelpaden leeg zijn.
Tien flessen melk, nog een paar zakken waspoeder en wat smaken chips die kennelijk niemand te vreten vind. Andere producten, voornamelijk die door locale leveranciers aangeleverd worden, zijn er nog wel. Tot nu toe is er nog genoeg brood, vlees, groenten en fruit. Gelukkig maar. Het is een aparte gewaardwording. Als met zoveel dingen nemen we alles maar lief en gaan we er van uit dat ons wereldje gewoon doordraaid. Tot het moment dat dit niet langer het geval is en dan pas merk je pas hoe kwetsbaar onze wereld is en hoe dankbaar we mogen zijn voor alles wat we wel hebben.

drijvende huizen

De timing was een beetje vreemd, maar we hebben het toch maar gedaan: terwijl meer dan de helft van Thailand onder water staat, zijn de Van der Straaten's twee dagen gaan 'kamperen' in drijvende hutjes. Een uur ten noorden van Chiang Mai is er een groot reservoir waar je drijvende hutjes hebt die je kunt huren. Dankzij een gulle verjaardagsgift konden we voor Marielle en mijn eigen verjaardag twee daagjes naar de 'houseboats'. Hieronder wat foto's van een heerlijke tijd. 

heerlijk stil. Geen internet. Geen telefoon.

schitterende zonsopgang

ik heb zowaar 15 pagina's gelezen

mijn zeemeermin (speciale uitvoering met benen)

Met een bootje terug naar de bewoonde wereld

Jut & Jul

Ava kan fietsen

Eindelijk, nadat Ava het fenomeen fiets jarenlang heeft genegeerd, besloot ze dit weekend dat het tijd was om te gaan fietsen. Het was in 15 minuten bekeken. Haar wereld is plots tig keer groter geworden en dat vind ze helemaal geweldig.

varkens pesten

> Toe maar, twee blogjes op een dag. Het moet niet gekker worden.

> Op weg naar huis zag ik echter iets wat ik jullie niet wilde onthouden. Ik stond voor het rode licht te wachten toen er een pick-up voorbij kwam. De open achterbak had een soort hekwerk langs de buitenste zijden om zodoende meer te kunnen vervoeren. Achterin stonden zo'n 10 varkens. Van die enorme biggen waar een gezin van vier wel een jaar van kan eten. Er was slechts plek voor zo'n 6 varkens, maar ze waren er kennelijk in geslaagd om er 10 in te krijgen. Ze stonden en hingen half over elkaar heen. Ik heb niet echt wat met varkens, maar ik vond het er zielig uitzien. Jammer genoeg was dat nog niet alles. Op de achterste zijde van de achterbak zaten twee Thaise mannen en al lachend sloegen ze met hun rubberen laarzen op de ruggen van deze varkens. Voor zover ik kon zien was er totaal geen aanleiding voor en de beesten konden geen kant en niks anders doen dan gillen zoals alleen varkens dat kunnen. Dat komt dan zomaar even aan je voorbij terwijl je op je brommertje naar huis aan het tuffen bent. De manier waarop (sommige) Thai met dieren omgaan is deel van de cultuur. Het is zeker niet mijn cultuur en soms wordt ik er wel eens moe van om elke maar weer de cultuur van een ander door m'n strot heen geduwd te krijgen. Bij het zien van dit 'tafreeltje' voelde ik onbegrip en boosheid, maar een paar tellen later voelde ik me toch vooral verdrietig. Wat zegt het over iemand als hij zich zo gedraagt? Veel verschillende dingen waarschijnlijk, maar waar ik aan moest denken is aan hoe deze mannen zichzelf zien. Wat motiveert hen dit te doen? Zou het kunnen dat ze zichzelf (bewust of onbewust) zo laag en onbelangrijk beschouwen en zich daarmee dichter bij deze varkens voelen staan dan jij en ik dat ze voldoening halen uit het pesten van deze dieren? Ik vind dat triest, wetende dat God een doel heeft met hun leven dat zoveel meer is dan wat ik vandaag zag.
>

Hollandsch regenpak

Laatst een interessant drama met dochter lief. Het regende pijpenstelen (dat doet het hier al 6 maanden) en Marielle zou de kinderen naar school brengen op de brommer. We hadden de auto verhuurd voor een paar dagen en dan is de brommer het enige transport middel dat we hebben. In een poging Marielle te helpen met dit alles pakte ik een regenbroek en begon Ava er in te hijsen. Waarop Ava het op een huilen zetten. We waren al wat laat en ik nam dan ook niet de tijd om te luisteren wat er nou eigenlijk aan de hand was. Ava kan soms wat dramatisch zijn (en nee, je hoort me niet zeggen dat dit komt omdat het een meisje is) en soms, ach.... heb ik daar gewoon even geen zin in. Het was een mooie, roze regenbroek die we deze zomer vanuit Nederland hadden meegekregen. Niks mis mee dus.

Nou, volgens Ava wel. Ze gaf het niet op (dramatisch en koppig - mijn hemel, arme ik) en uiteindelijk ontdekte ik het probleem: de broek was raar en ze wilde haar 'normale' regenpak aan. 

Nu kan ik je vertellen dat die normale regenpakken pas echt raar zijn. Ava had het over Thaise regenpakken die zijn gemaakt van boterhamzakjes-plastic, wild om je heen wapperen en scheuren als je een scheet laat. Geen partij voor een degelijke, Hollandsche regenbroek. Het duurde even, maar uiteindelijk daagde het me dat normaal er voor Ava anders uitziet dan voor mij. Opgegroeid in Thailand, zijn deze wapperende boterhamzakjes normaal en een waterbestendige regenbroek uit Holland niet. Een kwestie van perspectief.

Met z'n drie-en op de brommer (die ochtend was het droog). Marielle had Ava haar gezicht geschminkt omdat het een speciale dag was op school 

Chiang Mai overstroomt

Chiang Mai overstroomt. Grote delen van Thailand hebben al langer last van overstromingen en nu is Chiang Mai aan de beurt. Het zijn de ergste overstromingen sinds 30 jaar en er zijn al 140 doden gevallen. Hieronder wat foto's uit Chiang Mai.
Mocht je willen helpen dmv een donatie, laat het ons dan even weten. Via ons netwerk hier kunnen we ervoor zorgen dat het geld direct bij de mensen komt die benadeeld zijn door het water. We zijn dankbaar dat onze voeten nog droog zijn gebleven, maar verschillende vrienden van ons zijn wel getroffen door de wateroverlast. De wijk waar Grace International School is, heeft ook te kampen met behoorlijke hoeveelheden water.