Handtas

Iedere zich zelf respecterende vrouw heeft een handtas of drie. Zo ook Marielle. Het deel van deze 'zich zelf respecterende vrouwen' dat moeder is, heeft haar handtas voor merendeel gevuld met snotlappen, snoeppapiertjes en een paar kleurpotloden. Onlangs was Marielle haar handtas aan het uitmesten en kwam met twee handen vol zooi de keuken inlopen. Galant als ik ben, nam ik het van haar over om het weg te gooien, en wat schetst mijn verbazing: er zit een zakje hard geworden plakrijst tussen de snotlappen en snoeppapiertjes. Kennelijk is mijn vrouw al aardig geintegreerd in de Thaise samenleving; niet alleen eet ze de meest wazige thaise soepjes, volgens goed thais gebruik heeft ze ook altijd wat rijst binnen handbereik.

Spugende engelen?

Wanneer het donderd en bliksemt maken we naar Simcha en Ava het grapje dat de engelen aan het bowlen zijn en foto's maken. De afgelopen maand heeft het hier geregend en Ava had daar de volgende verklaring voor: "de engelen spugen naar beneden." Geen wonder dat alles zo hard groeit.

Boze geesten

Thai doen er alles aan om de boze geesten kalm te houden: ze offeren eten, steken wierook aan en hangen bloemen op. Of het helpt? Ik ben bang van niet.

Picknick

Ava heeft een picknick feestje met Foong, de dochter van een vriendin van Marielle.

tegenstand

Soms kun je aan de geestelijke weerstand afmeten of je op de goede weg zit. Vorige week vrijdag zou ik een training verzorgen voor het school bestuur van een christelijke missionary school in Malaysia.
Deze maand is (te) vol en ik had me dan ook niet echt goed kunnen voorbereiden. Donderdag ochtend werd ik ziek wakker en het meeste van de dag heb ik op de wc doorgebracht. Toch besloten om 's middags naar het vliegveld te gaan. Mijn vlucht naar Bangkok was verlaat en op het moment dat mijn vliegtuig in Bangkok landde, was mijn vlucht naar Malaysia al aan het boarden.
Eindelijk in het vliegveld werd ik de verkeerde kant opgestuurd. Rennend van de ene kant naar de andere kant (met geknepen billen en een lege maag) nog net op tijd bij de 'gate' aangekomen. Hijgend als een oud paard en het zweet op m'n kop het vliegtuig in. 's Avonds om 23.30 in het hotel aangekomen ben ik gelijk mijn bed in gekropen. 's Ochtends er weer vroeg uit en de hele dag les gegeven. Zaterdag om 5 uur 's ochtends er weer uit, op weg naar het vliegveld. Of ik nog wat van de omgeving heb gezien? Ik kan het me niet herinneren.
Toch weet ik dat het goed is geweest dat ik ben gegaan en God heeft me geholpen om de training goed te doen. Het was wel duidelijk dat de tegenstander niet wilde dat ik er was. Pech voor hem. God is groter!

moederdag

Wanneer je deel uitmaakt van een internationale groep dan ben je aan de ene kant meer bewust van je nationaliteit, maar je verliest toch ook wat van je culturele erfgoed. Neem moederdag als voorbeeld. Verschillende landen hebben zo hun eigen datum wanneer ze moederdag vieren en we zijn dan ook een beetje vergeten wanneer het 'onze beurt' is.
Afgelopen zondag was het niet totdat we in de kerk kwamen en er bloemen klaarstonden voor alle moeder dat we wisten dat het moederdag was. Geen ontbijt op bed en andere verwennerij voor Marielle dit jaar. Ava vond dit toch wel een beetje sneu en ging koffie maken voor Marielle. Simcha vond dat het wel zo eerlijk zou zijn als er ook een 'kinderdag' zou zijn.