Laos

Op weg naar Laos voor de komende week. Kwart over vijf vanochtend ging de wekker al. Welke sufferd heeft de tickets geregeld?

kaarsjes aansteken

Met onze Thaise buren hebben we kaarsjes aangestoken ivm het Loi Kratong festival. 

Hij heet Teuy, zij heet Oo en het zoontje wat je op de foto's ziet heet Ming. 

Ming is helemaal weg van Simcha en Ava en doet alles na. Terwijl Ava de kaarsjes aan het aansteken was, liep Ming achter haar aan om ze weer uit te blazen. 

Teuy en Oo zijn open voor het evangelie en we zijn al langere tijd een vriendschap met hen aan het opbouwen. 

atletiek dag op school

Een paar foto's van Simcha's en Ava's atletiek dag op school.

School of Promise

Tijdens een conferentie voor internationale, christelijke scholen een man ontmoet die een christelijke school voor Thaise kinderen is gestart in Chiang Mai. Hij heeft wat bestuurlijk advies gevraagd en ik heb zo lunch met hem. Het is een klein, knus schooltje. Ik heb het gevoel dat ik bij Grace int'l school op bezoek ben, maar dan 12 jaar terug in de tijd.
Door kinderen uit de onderste lagen van de Thaise samenleving een goede opleiding te geven, verwachten ze de "cycle of poverty" te doorbreken.

Een interessante week

Het is een interessante week geweest. Meer dan 20 uur vergaderd ivm de meest uiteenlopende zaken: het hostel bouwproject, een groep afgevaardigden van een filantropische stichting uit Singapore en een conflict bemiddeling om er een paar te noemen. De laatste tijd lijkt het wel of God mijn leven in een hogere versnelling gooit. Terwijl ik nog bezig ben om het een af te ronden, komt het volgende al weer. Ik kan dan ook niks anders als op God vertrouwen en er maar gewoon induiken. En God laat me nooit in de steek. We zijn vanaf vandaag een paar dagen in het Hostel om zo de hostel ouders een break te geven. De timing is interessant; afgelopen week is er geld gestolen van een van de kinderen en dit heeft aardig wat spanning opgeleverd. En het liep al niet zo soepel. We hopen dat we dit weekend een positieve bijdrage kunnen geven en wellicht sommige zaken een duw in de goede richting te geven. Het is wel vreemd om na 2+ jaar weer terug te zijn. Simcha en Ava vinden het helemaal geweldig.

de tuin van de koning

Met Henk en Miranda Verschoor zijn we tijdens de kerstvakantie een bezoekje wezen brengen aan de koning. Jammer genoeg was hij er niet, maar we konden wel genieten van de mooie tuin. Het was heerlijk koel (=koud) bovenop berg Doi Suthep.

Hieronder wat foto's gemaakt tijdens het bezoek van Henk en Miranda.
Zoals elk jaar was het ook dit keer weer erg gezellig.

schietende tieners

Als team coordinators zijn we weer wat meer betrokken bij het Hostel, iets wat we erg leuk vinden. Met de ervaring die we in onze Hostel jaren hebben opgebouwd kunnen we nu de hostel ouders ondersteunen en een luisterend oor zijn voor de kinderen, zonder de dagelijkse verantwoordelijkheid te hoeven dragen.

Neem Daniel bijvoorbeeld, een van de jongens die ook al in het Hostel woonde toen wij er waren: hij zit in een ‘help-ik-ben-een-tiener’ knoop maar kan daar niet zo goed over praten met de hostel vader. Door regelmatig met Daniel een rondje te wandelen en met hem te praten, kan hij d’r weer even tegenaan. Binnenkort gaan we een weekendje voor het Hostel zorgen, zodat de hostel ouders er even tussenuit kunnen. Ons hart is nog steeds betrokken bij deze kinderen en we zijn dankbaar dat we deze kleine dingen kunnen doen voor hen.

Hieronder wat foto's van een team-building activiteit die we pas hebben georganiseerd.

In actie voor Thai in overstroomde gebieden

Docenten and kinderen van Grace International school hebben d.m.v. verschillende acties geld ingezameld en konden daarmee 200 grote tassen vullen met voedsel en kleding. Om mensen in nood op praktische manier te helpen leert de kinderen om hun geloof om te zetten in daden en het laat de boeddhistische Thai zien dat Jezus liefde echt is. 

geen zielig verhaal

Onze auto maakte al geruime tijd een ondefinieerbaar geluid, maar wetende dat het ernaar en repareren laten kijken en repareren me geld zou gaan kosten deed me lange tijd besluiten om niks te doen en te hopen dat het weer over zou gaan. Ik had beter moeten weten natuurlijk en uiteindelijk toch de auto maar weggebracht. De dag erna belde de monteur mij op en stak een heel technisch verhaal af, maar waar het op neer kwam was dat het zo'n 300 euro zou gaan kosten. Marielle zat naast me en fluisterde: "God zal voorzien". Haar geloof deed me besluiten om akkoord te gaan met de reparatie ook al wist ik dat we het geld er eigenlijk niet voor hadden.
In de dagen erna bleef deze man maar terugbellen en elke keer kwam er weer wat bij. Het uiteindelijke bedrag zou 575 euro worden. Slik.
Op zich niet eens zo heel veel voor een reparatie en in Nederland heb ik regelmatig soortgelijke bedragen in m'n auto zien verdwijnen, maar als je het niet hebt, lijkt het ineens meer.
Waarom dit 'zielige' verhaal? Wie zit daar nu op te wachten, niemand toch?

Ik vertel het omdat er een positieve draai aan 't verhaal zit. Elk verhaal waar God in voorkomt heeft zo'n positief element.
Op de dag dat de monteur de auto kwam terugbrengen (en ik dus geen geld had om hem te betalen) kwam er een vriend naar ons toe - ook zendeling bij Wec - en die gaf me 400 euro.
Is dat niet geweldig? God is zo goed en zorgt voor ons! Op Hem vertrouwen vind ik niet altijd makkelijk, zeker niet als het gaat om financiën, maar Hij heeft ons nog nooit in de steek gelaten.
De rest van het geld mogen we later betalen en ik weet zeker dat dit ook goed komt.

Zie je, t'is toch nog een leuk verhaal geworden.

verkeersveiligheid

Afgelopen vrijdag naar de opening geweest van een christelijke internationale school (m.n. voor zendingskinderen) in Chiang Rai, zo'n 300 km ten noorden van Chiang Mai.
Grace int'l school heeft deze school op verschillende manieren geholpen en het was leuk om bij de opening te zijn.
De trip Chiang Mai - Chiang Rai is heel erg mooi. Verschillende stukken gaan door de bergen en zeker tijdens deze koele tijd van het jaar is echt genieten.

Op de weg terug moest ik in het donker rijden omdat de openingsceremonie langer duurde dan gepland.
Dat was wel iets minder. Er is nagenoeg geen verlichting en veel Thai hebben een wat andere kijk op het veiligheid in het verkeer. Verschillende malen werd ik ingehaald terwijl we berg op gingen (en je dus niet kunt zien wie er aan de andere kant van de berg op je af komt rijden) en twee keer zelfs tegen de berg op en in een bocht naar links (aangezien we hier links rijden, zie je dan twee keer niks). Het vervelende is dat als het mis gaat ik dan ook de pineut ben, terwijl ik netjes aan de goede kant van de weg rijd. Ik heb onderweg zes verschillende ongelukken gezien en dan niet van die flauwe kop-staart aanrijdingen maar verschillende motorrijders die vol aan de zijkant waren geraakt, een vrachtauto op z'n kant (te hard de berg af) en nog wat andere varianten. Toch minder fijn en ik vond de terugweg dan ook iets minder ontspannen.

Oja, ik ben ook nog over een hond gereden. Ik was net 5 minuten op weg vanaf de school in Chiang Rai toen ik door een wijkje reed waar van alles tegelijk gebeurde en waar mensen, auto's, brommers en honden kriskras over de weg bewogen. Ik reed langzaam maar dit hondje schrok van iets en sprong zo onder mijn auto. Al kermend kroop het onder mijn auto vandaan, de berm in. Gelijktijdig hoorde ik mensen schreeuwen en al snel werd het nog gezelliger. Na een 2-seconde analyse besloten om door te rijden. Voor het hondje kon ik niks meer doen en van de mensen daar zou ik of een hoop gezanik over me heen krijgen of ze zouden proberen geld uit mijn zak te kloppen. En misschien wel allebei.

Autorijden in Thailand blijft interessant.

meisjes te koop

Deze YouTube laat iets zien van een wereld die voor velen van ons onbekend is. Ook in deze regio is dit schering en inslag. Ouders die hun kind verkopen om hun schulden te kunnen afbetalen.
In het afgelopen 1,5 jaar heb ik het voorrecht gehad om twee organisaties in Laos te mogen helpen die zich specifiek bezig houden met het redden van deze meisjes. Sinds kort ben ik ook deel van het bestuur van deze organisaties (slimme zet want nu hebben ze gratis een bestuurlijk adviseur in hun bestuur). Als je hart uitgaat naar deze doelgroep en het werk dat deze organisaties doen en je wilt dit steunen, neem dan contact met mij op.

kerstgeschenken

Ik kan me nog wel herinneren dat er in Nederland altijd een hele heisa was omtrent het fenomeen kerstgeschenk. In de week voor kerst liep iedereen met zo'n grote doos onder z'n arm, de meeste mopperend over de inhoud.

We proberen elk jaar een klein cadeautje te kopen voor onze Thaise buren en vrienden. Ze waarderen dit en meestel krijg je ook wat terug. Dit jaar kregen we, in een mooi tasje weliswaar, drie zakjes wasverzachter en van onze overbuurvrouw een mandje met eieren.
We zijn d'r erg verguld mee. Lang leve de praktische Thai.

wonder reizen

De school organiseert regelmatig sportkampen in de vluchtelingenkampen bij de grens met Burma. Door de jaren heen zijn er mooie contacten opgebouwd. Op wonderlijke wijze heeft de Thaise overheid nu toestemming gegeven aan een groep studenten van een christelijke school in dit gebied om in Thailand te reizen. Een wonderreis noemen de studenten het. Vanochtend waren ze in onze kerk, House of Praise, op bezoek. Vijftig jonge mannen en vrouwen. Op korte video fragmentje kun je zien hoe ze een lied voor ons zingen.