verse vis in Chiang Mai

Met de dichtstbijzijnde Thaise zee zo'n 800 kilometer van Chiang Mai verwijderd is de uitspraak: "verse vis" op z'n minst verdacht.
Vers of niet, Simcha is d'r helemaal weg van en op z'n verjaardag wilde hij graag naar een 'vis/ sushi' restaurant als cadeautje. Marielle vind het ook heerlijk. Ava en ik vinden d'r niks aan. Maar goed, ik wilde toch maar weer de aardige vader zijn. Simcha is niet de enige die van vis en sushi houd, de Thai vinden het ook helemaal geweldig. We moesten maar liefst drie kwartier wachten voordat er een tafeltje vrijkwam en de rij buiten het restaurant werd steeds groter. Toen wij naar binnen mochten was de wachttijd tot 2 uur opgelopen.
Het was een soort mix tussen een buffet (met m.n. allerlei soorten sushi in de meest vage kleuren) en een fondue achtig iets. Je kreeg een pan met soep waarin je dan van alles kunt koken. Via een lopende band komen er schoteltjes voorbij met nog meer vaag eten. Je pakt wat je wilt (of niks in mijn geval), gooit het in de soep voor een paar minuten en voilà.
Marielle en Simcha hebben zich tegoed gedaan aan .... ik wil eigenlijk niet weten wat het was terwijl Ava en ik aan de rijst met kip zaten. Het was zo'n moderne, hippe tent (het leuke van Thailand is dat je voor relatief weinig geld 'lekker' kunt eten) en van de 100+ aanwezigen waren we de enige buitenlanders. Maar daar zijn we inmiddels wel aan gewend.
De dag erna kwam Simcha ziek uit school: buikpijn, diaree. Ik wilde nog zeggen: "Zie je wel; verse vis bestaat niet in Chiang Mai", maar ik heb me ingehouden.

soms twijfel ik er wel eens aan of het wel echt mijn zoon is

foto's, ik kan er geen genoeg van krijgen

heet, heter, heetst

daar ergens in het midden, met een wit shirt aan:dat is marielle. Ava zit weer eens achterstevoren en Simcha zit met z'n hoofd in een bord met inktvis gedoken

een oneindige stroom van ''eten"