bangkok trip naar Nederlandse ambassade

Na de wat rommelige start met het kopen van de bus tickets, verliep de rest van de reis redelijk soepel. Simcha en Ava waren helemaal hieperdepiep en het duurde wel even voordat ze er klaar voor waren om te gaan slapen. De James Bond film die werd gedraaid op het t.v. scherm recht voor onze stoelen hielp ook niet echt. Terwijl Marielle en ik de hele nacht liggen te draaien en alles bij elkaar niet meer dan een uurtje slapen gaan de Thai zitten en 5 minuten later slapen ze. En 9 uur later worden ze wakker. Het is niet eerlijk.
Een beetje gaar kwamen we bij de ambassade in Bangkok aan. Vijftien minuten later was alles geregeld en stonden we weer buiten. De rest van de dag in een heel mooi park verbleven, op zoek gegaan naar een museum wat dicht bleek te zijn en een van de grotere warenhuizen bezocht. Om er een klein 'feestje' van te maken hebben een nachtje doorgebracht in een guesthouse.
De dag erna lekker uitgeslapen en s' middags een vlindertuin/ 'insectarium' (geen vertaling beschikbaar) bezocht in de buurt van het busstation waar vandaan we zouden vertrekken aan het einde van die middag. Zoals wel vaker hier in Thailand is het verschil tussen wat je ziet op het internet en de realiteit nogal groot en d'r was dan ook niet zo heel veel aan. Ava had inmiddels haar laatste oortje versnoept en wilde alleen nog maar gedragen worden. Het was inmiddels 1,5 uur voor onze vertrek tijd terug naar Chiang Mai. Met een taxi op weg naar het busstation. Mijn hemel; wat een chaos, wat een mensen, bussen, auto's en weet ik al niet meer. Op goed geluk wat mensen in uniform aangesproken. Ik snapte niks van wat ze me vertelde behalve dan dat dit niet het goede busstation was. Met nog een uurtje te gaan, een hangerige, hongerige Ava en niemand die Engels sprak (of daar geen zin in had) kreeg ik het toch iets minder naar mijn zin. Uiteindelijk was er een vrouw die onze tickets uit de handen van de man trok aan wie ik ze had gegeven en er mee wegliep. D'r achteraan hobbelen leek de beste optie. Een beetje avontuur is best leuk, maar met jonge kinderen krijgt zoiets toch een dimensie die minder aantrekkelijk is. De vrouw, met ons in haar kielzog, ging van het ene loket naar het andere en uiteindelijk bracht ze ons naar een taxi. Die zou ons naar de goede plek brengen. Althans, dat was het plan. De beste man kon het niet vinden. "Papa, deze man rijdt rondjes, want hier zijn we al een keer geweest" merkte Simcha op. Uiteindelijk wist de beste man ons toch op de juiste plek af te zetten. Snel wat eten naar binnen geschoven en hup de bus in.
Om 3 uur 's nachts kwamen we aan. Met twee halfslapende kinderen in een soong theew (truck met bankjes in de achterbak) en een half uur later waren we thuis. Wat is je eigen bed dan toch lekker!!