op het tempelplein

In deze koelere tijd van het jaar, neem ik soms - maar nog steeds te weinig - de tijd om naar buiten te gaan. Ik ben wel veel buiten maar dan altijd om van A naar B te gaan. Meestal is het te heet of te nat om buiten te zijn om het buiten zijn. Ik was met m'n brommertje naar Doi (thais voor berg) Kham gereden dat slechts op 10 minuten afstand van ons huis is. Via een slingertrap door het bos (eigenlijk is het een jungle, maar dat klinkt zo overdreven. Al waag ik me zeker niet van het pad af omdat je dan toch niet weet op wat voor eng beest je mogelijk stapt) helemaal naar boven. Een pijnlijke gewaarwording dat mijn conditie niet geweldig is. Boven op de berg is een boeddhistische tempel. De Thai zijn erg beschermend als het gaat om Thais land en zeker bergtoppen zijn 'heilig'. Je ziet veel tempels en andere boeddhistische monumenten op bergtoppen. Ik ben niet iemand die er van houd om tempels te bezoeken, maar deze tempel heeft een heel mooi uitzicht. Naast alle religieuze toeters en bellen zijn sommige tempels ook sociale en toeristische trekpleisters. Zittend op een bankje op het tempel plein keek ik zo eens om me heen en zag het volgende:
- Vijf jonge meiden in school uniform die slechts interesse leken te hebben in het maken foto's van henzelf
- Een al wat ouder stel die op het bankje naast mij hun ontbijt aan het nuttigen waren (rijst, wat soepjes en gefrituurde kip)
- Twee mannen in wielrenners outfit die snel het tempel plein opkwamen, een foto maakte en weer vertrokken
- Een vrouw die haar 'winkeltje' met Thaise souvenirs aan het openen was
- Een paar in oranje gehulde monniken die met een stoïcijnse blik op hun gezicht over het plein schuifelden
- Grote luidsprekers die aan de reling zijn vastgemaakt (van de tempel afgekeerd) waarmee gebeden en gezangen over de omgeving worden verspreid
- Gouden en bronzen beelden afgewisseld met pepsi parasollen en kerstrozen
- Een schoongeveegd plein waar je van kunt eten, maar kijk niet over de muurtjes want dan lijkt het wel een lokale stort

Niks bijzonders maar ik vond het leuk om dit zo allemaal waar te nemen. Het is allemaal zo anders. Als buitenlander paste ik niet echt in plaatje en ik wordt dan ook genegeerd.
Terwijl ik daar zat heb ik gelijk maar het gebied geclaimd voor koning Jezus en Hem aanbeden.
Het tromgeroffel en de gezangen van de monniken op de achtergrond ging gewoon door, maar in de hemelse gewesten was het zeker even onrustig.