heet en moedig

Gisteren aten we een of ander rijstgerecht waar ik de naam al van ben vergeten (ondanks dat Marielle trouw elke keer blijft vertellen hoe het heet) en de saus die daar bij hoort is erg heet. Als in: heel erg heet.
Heet eten in Nederland is eigenlijk helemaal niet heet, zeker niet als je het vergelijkt met wat je hier voor je neus krijgt geschoven.
Maar goed, heet dus. Ik daagde Simcha uit om een klein beetje te proeven en om hem over de streep te halen bood ik 'm 10 Baht aan. Dat is 0,25 eurocent. Het is triest gesteld met de euro, ik weet er alles van. Maar voor Simcha was het toch wel de moeite waard om het te overwegen. Uiteindelijk kreeg ik 'm zover. De verwilderde blik in zijn ogen, zoekend naar zijn glas water, toen hij het spul in z'n mond had, was zeker de 10 Baht waard.
Hij kon er zelf ook wel om lachen. Achteraf. Uiteraard wilde Ava ook. Maar niet voor 10 Baht, voor 1 Baht. Ze dacht dat dit meer was om de een of andere reden. Prima toch. Ik doopte haar half afgeknaagde komkommer schijfje in de saus en zonder aarzelen stak ze het in haar mond. Ik weet niet wat ze voelde maar ze liet in ieder geval niks merken. En het handje ging omhoog om de buit in ontvangst te nemen.