kramp

Vandaag mocht ik, als bestuursvoorzitter van de school, 60+ diploma's ondertekenen. Nu heb ik aardig wat ervaring opgedaan met het zetten van handtekeningen tijdens mijn vorige 'carrière' als pennelikker (dit is uiteraard niet de fraaiste beschrijving van mijn politie loopbaan, maar wel redelijk accuraat. Het project "meer blauw op straat" was er niet voor niks. Als ze niet op straat zijn, waar zijn ze dan? Juist, bezig met het schrijven van veel te lange processen-verbaal. Ik raak een beetje van mijn onderwerp af geloof ik).

Maar goed, uit ervaring weet ik dus dat ongeveer eens in de honderd keer mijn hand een 'black out' krijgt tijdens het zetten van mijn handtekening. Het ding weet dan gewoon niet meer hoe verder te gaan en het resultaat is iets wat lijkt op een handtekening van een vijf-jarige. Ik was er een beetje bang voor dat dit nu ook zou gebeuren. Je weet tenslotte nooit wanneer dit gebeurt en hoever je al bent in je serie van 100. Het feit dat de diploma's op heel mooi papier waren geprint, compleet met zegel en al maakte het er niet makkelijker op.
Maar, met uiterste concentratie en kalmerende muziek op de achtergrond ging het toch allemaal goed.

Op 31 mei mag ik de diploma's aan de geslaagden geven. Dat is een hele ceremonie waar iedereen sjiek gekleed naar toe gaat.
Ik moet dus binnenkort op zoek naar een pak. M'n trouwjasje van bijna 16 jaar geleden zal ik wel niet meer passen, ben ik bang.