Laos

Met m'n suffe hoofd was ik vergeten een fototoestel mee te nemen tijdens mijn bezoek aan Laos vorige week. Gelukkig had ik wel mijn tandenborstel bij me. De 'plaatjes' zitten nu in mijn hoofd maar daar hebben jullie natuurlijk niks aan. Ik kan je in ieder geval zeggen dat het .... anders was. Anders (dan in Chiang Mai) en mooi. Zeker de moeite waard als je ooit nog eens in de buurt komt.

Mijn blog zou een stuk 'spannender' zijn als we in Laos zouden wonen als zendelingen. In dit communistische land mag je namelijk wel zendeling zijn, maar het niet praktiseren. Je kunt er dus wel christen zijn, maar je mag Laotianen niet over Jezus vertellen. Dan loop je namelijk de kans te verdwijnen, in de gevangenis terecht te komen of, in het meest gunstige geval, het land te worden uitgezet. Mensen zijn constant op hun hoede en als er over het geloof wordt gesproken, wordt er zachtjes gesproken en er worden veel afkortingen gebruikt. Je weet nooit wie er meeluistert. Je mag, behalve in de door de overheid toegestane kerken, niet met meer dan drie mensen 'bezig zijn met je geloof' anders loop je het risico dat de politie de groep opbreekt. Gelukkig is onze God een stuk slimmer en de kerk blijft dan ook stug doorgroeien, al gaat het niet snel. Ik zou je nog meer willen vertellen, maar je weet maar nooit of er een Nederlands sprekende Laotiaan meeleest.