Hollandsch regenpak

Laatst een interessant drama met dochter lief. Het regende pijpenstelen (dat doet het hier al 6 maanden) en Marielle zou de kinderen naar school brengen op de brommer. We hadden de auto verhuurd voor een paar dagen en dan is de brommer het enige transport middel dat we hebben. In een poging Marielle te helpen met dit alles pakte ik een regenbroek en begon Ava er in te hijsen. Waarop Ava het op een huilen zetten. We waren al wat laat en ik nam dan ook niet de tijd om te luisteren wat er nou eigenlijk aan de hand was. Ava kan soms wat dramatisch zijn (en nee, je hoort me niet zeggen dat dit komt omdat het een meisje is) en soms, ach.... heb ik daar gewoon even geen zin in. Het was een mooie, roze regenbroek die we deze zomer vanuit Nederland hadden meegekregen. Niks mis mee dus.

Nou, volgens Ava wel. Ze gaf het niet op (dramatisch en koppig - mijn hemel, arme ik) en uiteindelijk ontdekte ik het probleem: de broek was raar en ze wilde haar 'normale' regenpak aan. 

Nu kan ik je vertellen dat die normale regenpakken pas echt raar zijn. Ava had het over Thaise regenpakken die zijn gemaakt van boterhamzakjes-plastic, wild om je heen wapperen en scheuren als je een scheet laat. Geen partij voor een degelijke, Hollandsche regenbroek. Het duurde even, maar uiteindelijk daagde het me dat normaal er voor Ava anders uitziet dan voor mij. Opgegroeid in Thailand, zijn deze wapperende boterhamzakjes normaal en een waterbestendige regenbroek uit Holland niet. Een kwestie van perspectief.

Met z'n drie-en op de brommer (die ochtend was het droog). Marielle had Ava haar gezicht geschminkt omdat het een speciale dag was op school