Ik hoorde gisteren dat er ten noorden van Bangkok een hoeveelheid water is dat te vergelijken is met 450.000 olympische zwembaden vol. Dat moet allemaal naar de zee en het enige wat in de weg staat is Bangkok met haar 16 miljoen inwoners. Wat wij er hier in Chiang Mai van merken behalve dat het water het gesprek van de dag is, zijn de steeds leger wordende winkels. Veel van de producten worden aangevoerd vanuit Bangkok en dat stagneert nu. Gisteren en vandaag ben ik naar verschillende grotere supermarkten geweest en het is erg apart om te zien dat hele winkelpaden leeg zijn.
Tien flessen melk, nog een paar zakken waspoeder en wat smaken chips die kennelijk niemand te vreten vind. Andere producten, voornamelijk die door locale leveranciers aangeleverd worden, zijn er nog wel. Tot nu toe is er nog genoeg brood, vlees, groenten en fruit. Gelukkig maar. Het is een aparte gewaardwording. Als met zoveel dingen nemen we alles maar lief en gaan we er van uit dat ons wereldje gewoon doordraaid. Tot het moment dat dit niet langer het geval is en dan pas merk je pas hoe kwetsbaar onze wereld is en hoe dankbaar we mogen zijn voor alles wat we wel hebben.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment