plotseling

Vanochtend naar een haastig in elkaar gezet afscheidsfeestje geweest. Een ouder stel uit onze kerk gaat terug naar Nieuw Zeeland.
Ze hebben 20 jaar op het zendingsveld gewoond en gewerkt. Eerst in China maar toen de overheid ze uit het land schopte zijn ze in Chiang Mai beland.
Ze zijn al aardig op leeftijd, rond de 70, maar nog steeds erg actief. Hij was de koster en zij deed de financiën in de kerk. Er is kanker bij haar geconstateerd en het bleek het beste om dit in haar thuisland te behandelen.
Ze hadden al gepland om dit jaar terug naar huis te gaan, maar nu moest dit plotseling versneld worden. In een week tijd krijg je te horen dat je kanker hebt, moet je na 20 jaar afscheid nemen van het zendingsveld en moet je heel je hebben en houwen inpakken/ verkopen/ weggeven. Het was bemoedigend om te zien hoe de 'kerk familie' hen steunt en dat ze in staat waren om God te blijven vertrouwen, ondanks dat hun hele wereld op z'n kop staat.