Na 8 maanden wachten had Marielle dan toch (twee dagen voor vertrek) haar Religieuze Zaken visa gekregen en nu stonden we in Bangkok bij de immigratiedienst. En dan maar hopen dat ze daar snappen wat de bedoeling is.
Marielle haar visa was goed voor een stempel van 1 jaar, maar het gebeurt ook wel eens dat ze het niet helemaal begrijpen en dan een 3 maanden stempel geven. Terwijl Marielle bij de ene balie lief en geduldig stond te wachten, nam ik de kinderen mee naar een andere balie. Met een oog hield ik Marielle in de gaten en er kwamen steeds meer immigratie mannetjes bij haar staan. Zo'n visa afgegeven door het ministerie van Religieuze Zaken hadden ze nog nooit gezien. Uiteindelijk stonden ze met 5 man sterk over Marielle haar paspoort gebogen. In de tussentijd waren de kinderen en ik al lang klaar. De man die ons hielp vroeg of hij Ava even mocht optillen. Ava wist niet wat ze daar nu van moest denken, maar werkte toch mee. Ik moest er met de man z'n telefoon een foto van maken. Dit leidde ook de aandacht van andere 5 weer af en uiteindelijk kregen we allemaal de benodigde stempel. Welkom in Thailand en lang leve blonde kinderen.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment