onderweg 1

Tijdens mijn trip naar Nakon Sawan vorige week, zag ik een paar typisch Thaise weg tafereeltjes. Als je hier een tijdje bent, kijk je er niet meer van op, maar ik dacht dat het wel leuk was om het te vertellen. Op de terugweg, ergens halverwege de ochtend, reed ik op een tweebaans snelweg tussen twee grote steden in. In de verste velden of wegen is er niks te zien dan de weg waarop je rijdt en rijstvelden links en rechts. Vanuit tegenovergestelde richting kwamen er een vijftigtal monniken aanlopen. Het leek wel of ze allemaal even groot waren, ze droegen allemaal dezelfde oranje gewaden en droegen allemaal een soort houten koker over hun rechter schouder. Niemand keek op of om. Ze liepen daar gewoon. Hoogst waarschijnlijk wist de voorste wel waar ze naar toe gingen, maar een ding was zeker: ze zouden er voorlopig nog niet zijn.