De afgelopen 2 weken zijn nogal hobbelig geweest voor ons en we vonden het allebei moeilijk om G'ds rust en vrede te ervaren. Zorgen weerhielden ons daar soms van. Zo ook die ochtend. Ik was al om 5 uur 's ochtends klaar wakker en mijn ene hersencel draaide op volle toeren. Maar toen ik om 8 uur Ava op de fiets naar school bracht was het alsof de wereld een beetje roze werd. Mijn hoofd was helder, ik ervoer een diepe rust en ik kon zowaar lachen. Later die ochtend vertelde Marielle dat ze iets soortgelijks beleefde: terwijl ik op mijn fiets zat, stapte zij onder de douche en had ze dezelfde beleving.
Een dag later kreeg ik een email waaruit bleek dat de vrouw van onze veldleider en haar dochtertje rond diezelfde tijd voor ons gezin had gebeden.
No comments:
Post a Comment